Karpatka

Prezentuję wam dzisiaj moją pierwszą w życiu karpatkę, z której jestem nieziemsko dumna! Wszystko oczywiście z własnych składników pomijając jakiekolwiek gotowe półprodukty.

Piszę o tym dlatego, że bardzo popularne w sklepach są wszelkiego typu kremy na karpatkę.

Pomimo, że w zeszycie mojej mamusi znalazłam na nią przepis, nie wykorzystałam go. Dlaczego? Od kiedy sięgnę pamięcią, robiła to ze łzami w oczach mówiąc „znowu wyszła mi nizinka, a nie karpatka 🙁 ”.

Przepis, który mnie zainspirował znalazłam na blogu Kulinarnapiniata, w trakcie trochę go zmodyfikowałam. Po kolei.

Składniki na ciasto:

• 125 gram margaryny
• 120 gram mąki pszennej (1 szklanka to 125)
• 250 ml wody (czyli 1 szklanka)
• szczypta soli
• szczypta proszku do pieczenia (pojęcie względne – rozwinę niżej!)
• 4-5 jajek

Składniki na krem:

• 2 opakowania budyniu waniliowego
• 500 ml mleka 3,2% plus pół szklanki
• 100 gram cukru (czyli 1 szklanka)
• 100-200 gram masła 82%

Dodatkowo cukier puder do posypania z wierzchu ciasta.

Zaczynamy od rozpuszczenia w rondelku w wodzie margaryny i czekamy, aż całość się zagotuje. Dodajemy sól, a następnie zmniejszamy ogień i dodajemy mąkę przesianą wcześniej z proszkiem do pieczenia.

UWAGA: Wspomniałam wyżej o tej podanej w przepisie szczypcie proszku do pieczenia. Inna autorka przepisu na karpatkę podaje, że szczypta, jest to odrobina na końcu ostrza noża – tak zrobiłam, a ciasto wyrosło jak na drożdżach. Ważne zatem, aby z jego ilością nie przesadzać.

Na mniejszym ogniu mieszamy ciasto bardzo energicznie, aż zacznie odchodzić od ścianek rondelka i być lśniące. Takie odstawiamy do ostygnięcia.

Kiedy będzie już chłodne, miksujemy je dodając kolejno po jednym całym jajku – masz uzyskać jednolita masę.

Uzyskane ciasto wykładamy na dużą blachę do pieczenia wyłożoną papierem do pieczenia. Pomocna w tym będzie zwilżona wodą łopatka/nóż, by je rozprowadzić.

UWAGA: Autorka przepisu podała, że można ciasto rozłożyć również na dwie mniejsze blachy, jeżeli takie posiadacie. Wtedy złożycie na koniec obie części, a nie tak jak ja, będzie przekrawali na pół jedną dużą. Efekt jednak będzie taki sam, tylko brzegów będzie więcej 😉

Piekarnik nastawiamy na 220’C. Blachę z ciastem wstawiamy, kiedy się już lekko nagrzeje. Pieczemy około pół godziny. Mają wyjść ślicznie przyrumienione „Karpaty” 🙂

UWAGA: Pokazuję Wam na zdjęciu jak bardzo w trakcie pieczenia moje ciasto zwiększyło swoją objętość. Zaczęło opierać się o ścianki piekarnika! Od czego to może zależeć gdyby Was również to spotkało? Może za duża „szczypta” proszku do pieczenia, a może za szeroko je rozsmarowałam na blasze… Kwestia wprawy.

Upieczone ciasto odstawimy do ostygnięciu, a przechodzimy do kremu budyniowego.

Gotujemy w garnku 500 ml mleka. Zużyjemy zatem połowę tego, co jest wymagane na opakowaniu. Przypominam, że do kremu używamy dwóch opakowań. W dodatkowej połowie szklanki mleka (możesz nalać trochę więcej) rozrób łyżeczką dwa budynie, które następnie wlej do gotującego się mleka zgodnie z instrukcja na opakowaniu. Następnie odstaw do ostygnięcia przykrywając z wierzchu folią spożywczą tak, aby przylegała do tafli budyniu.

Kiedy całkowicie ostygnie, zmiksuj go z masłem (dodawaj po kawałku). Ja użyłam około 180 gram – próbuj w trakcie, jeżeli na oko nie jesteś w stanie ocenić ile użyć.

Pozostało nam już tylko przekrojenie ciasta na pół i przełożenie go kremem. Jeżeli uznasz, że na dole (czyli na spodniej części, którą wybrałaś) są trochę za wysokie „Karpaty” – skróć je odrobinkę nożem (będzie to świetna okazja na pierwsze spróbowanie tego wyśmienitego ciasta 😉 ).

Wstaw całość do lodówki na jakieś 2 do 3 godzin, aby krem stężał – Karpatka zawsze najlepiej smakuje delikatnie schłodzona. Na koniec posyp cukrem pudrem, pokrój na kawałki i smacznego!